mánudagur, 21. febrúar 2005
Ástarljóð
Love may be beautiful, love may be bliss
But I only slept with you, because I was p*ssed.
I thought that I could love no other
Until, that is, I met your brother.
Roses are red, violets are blue,sugar is sweet, and so are you.
But the roses are wilting, the violets are dead,the sugar bowl's empty and so is your head.
Of loving beauty you float with grace
If only you could hide your face.
Kind, intelligent, loving and hot;
This describes everything you are not.
I want to feel your sweet embrace
But don't take that paper bag off of your face.
I love your smile, your face, and your eyes
Damn, I'm good at telling lies!
My darling, my lover, my beautiful wife:
Marrying you screwed up my life.
Bóndadagur-konudagur-valentínusardagur...
I see your face when I am dreaming.
That's why I always wake up screaming.
My love, you take my breath away.
What have you stepped in to smell this way?
My feelings for you no words can tell
Except for maybe "go to hell".
What inspired this amorous rhyme?
Two parts vodka, one part lime
Fann þetta hjá Nonna vini mínum....drepfyndið....
Love may be beautiful, love may be bliss
But I only slept with you, because I was p*ssed.
I thought that I could love no other
Until, that is, I met your brother.
Roses are red, violets are blue,sugar is sweet, and so are you.
But the roses are wilting, the violets are dead,the sugar bowl's empty and so is your head.
Of loving beauty you float with grace
If only you could hide your face.
Kind, intelligent, loving and hot;
This describes everything you are not.
I want to feel your sweet embrace
But don't take that paper bag off of your face.
I love your smile, your face, and your eyes
Damn, I'm good at telling lies!
My darling, my lover, my beautiful wife:
Marrying you screwed up my life.
Bóndadagur-konudagur-valentínusardagur...
I see your face when I am dreaming.
That's why I always wake up screaming.
My love, you take my breath away.
What have you stepped in to smell this way?
My feelings for you no words can tell
Except for maybe "go to hell".
What inspired this amorous rhyme?
Two parts vodka, one part lime
Fann þetta hjá Nonna vini mínum....drepfyndið....
mánudagur, 14. febrúar 2005
Tónlistarsmekkur minn er að taka hrikalega stefnu. Í gær downloadaði ég Loverboy & Carly Simon.
Þegar ég verð læknir ætla ég að rannsaka áhrif of mikils lesturs á heilann. Þetta gengur ekki, hvar endar þetta alltsaman?!
-Anna
Þegar ég verð læknir ætla ég að rannsaka áhrif of mikils lesturs á heilann. Þetta gengur ekki, hvar endar þetta alltsaman?!
-Anna
miðvikudagur, 9. febrúar 2005
föstudagur, 4. febrúar 2005
Q: Hvað er það allrahallærislegasta sem hægt er að lenda í á deiti?
A: Að foreldrar manns labbi inn á veitingastaðinn.
Been there, done that!
-Anna Lind
A: Að foreldrar manns labbi inn á veitingastaðinn.
Been there, done that!
-Anna Lind
þriðjudagur, 1. febrúar 2005
Var að lesa þetta...góð pæling !
Líkami fyrir styttra líf?
Jæja, þá er það komið á hreint. Líkamsrækt er hættuleg. Það er hollara að
liggja í leti og þjálfa hláturtaugarnar, fara svo bara í smágöngutúra.
Þetta er heimsopinberun og fyrir okkur, lífsins letihauga, hreinræktuð
syndaaflausn.
Það eru tveir þýskir læknar, dr. Peter Axt og dr. Michaela Axt-Gadermann,
sem hafa skrifað heila bók þeirri fullyrðingu til stuðnings að það sé
hættulegt að hella sér út í líkamsrækt. Þau halda því fram að við fæðumst
með takmarkað magn af lífsorku og ættum að forðast að sóa henni á altari
"fitness-þráhyggjunnar".
Ótrúlegt hvað maður getur verið sammála þessu fólki sem maður þekkir ekki
neitt. Ekki þar fyrir, maður hefur haldið þessu fram lengi dags, en skort
vísindalegar sannanir máli sínu til stuðnings og það er alveg sama hvað þú
segir og gerir á Vesturlöndum, hafir þú ekki vísindalegar sannanir fyrir
máli þínu, er það dautt og ómerkt. Bók þeirra Axt og Axt-Gaderman heitir
"The Joy of Laziness: How to Slow Down and Live Longer," eða Gleði
letinnar: Að hægja á sér og lifa lengur.
Það er ekki svo að þau feðginin og samstarfsfélagarnir Axt og Axt-Gaderman
haldi því fram að öll hreyfing sé af hinu vonda. Þau mæla jafnvel með
stuttum gönguferðum - en þau staðhæfa að afslappað líferni sé heilsufari
okkar mjög mikilvægt. "Sé líf þitt fullt af streitu og þú þjálfir af
alefli, framleiðir líkami þinn hormóna sem valda háum blóðþrýstingi og
eyðileggja hjarta þitt og æðar," segja þau - og það er ekki laust við að
lýsingin minni á áróður gegn reykingum. Það skyldi þó ekki vera jafnóhollt
að stunda ákafa líkamsrækt og að reykja of mikið?
Þau feðginin mæla með hlátri í stað líkamsræktar. Miklum hlátri. Þau segja
mun heilnæmara að hlæja en að hlaupa. Hláturinn örvar efnaskipti líkamans
á sama hátt og langhlaup en er laus við allar hliðarverkanirnar.
Það er rosalega gaman að einhver skuli loksins rísa upp og höggva undan
líkamsræktarfasismanum sem öllu hefur kollriðið síðustu tvo áratugina,
hamrandi á því að fólk eigi að borga tugi þúsunda, jafnvel á annað hundrað
þúsund krónur í líkamsrækt á ári til þess að lifa heilbrigðara lífi og
lengra. Gjaldið er svipað og reykingamenn, sem deyja úr sama
hjartasjúkdómi og líkamsræktarfríkin, eyða í sígarettur á ári.
Ha-ha-ha..... Hver skyldi hafa trúað þessu?
Að ekki sé talað um þá sem hlaupa og hlaupa og hlaupa um landið þvert og
endilagt til þess að halda sér í fullkomnu formi. Ég verð að játa, að ég
hef lagt stórar lykkjur á leið mína, til þess að forðast að hitta slíkt
fólk. Það horfir alltaf á mann með hlaupatrúarofsa í augum, geislandi af
endorfíni og lætur mann skilja, svo ekki verður um villst, að maður er
bara ömurlegur - og feitur. En það er reyndar ekki eina ástæðan fyrir því
að ég forðast að hitta hlaupafrík. Aðalástæðan er sú að þetta lið er svo
skorpið. Það hefur svo djúslausan líkama og vogskorið andlit að maður vill
ekki hætta á að það birtist í draumum manns.
Draumana vill maður hafa eins og lífið, safaríka og mjúka, fullt af gleði
og hlátri.
Nýtt lífsmottó fyrir mannkynið: Rækta skopskynið og velja sér skemmtilega
vini.
(Vísir, 25 janúar 2005 Súsanna Svarasdóttir
-EBG
Líkami fyrir styttra líf?
Jæja, þá er það komið á hreint. Líkamsrækt er hættuleg. Það er hollara að
liggja í leti og þjálfa hláturtaugarnar, fara svo bara í smágöngutúra.
Þetta er heimsopinberun og fyrir okkur, lífsins letihauga, hreinræktuð
syndaaflausn.
Það eru tveir þýskir læknar, dr. Peter Axt og dr. Michaela Axt-Gadermann,
sem hafa skrifað heila bók þeirri fullyrðingu til stuðnings að það sé
hættulegt að hella sér út í líkamsrækt. Þau halda því fram að við fæðumst
með takmarkað magn af lífsorku og ættum að forðast að sóa henni á altari
"fitness-þráhyggjunnar".
Ótrúlegt hvað maður getur verið sammála þessu fólki sem maður þekkir ekki
neitt. Ekki þar fyrir, maður hefur haldið þessu fram lengi dags, en skort
vísindalegar sannanir máli sínu til stuðnings og það er alveg sama hvað þú
segir og gerir á Vesturlöndum, hafir þú ekki vísindalegar sannanir fyrir
máli þínu, er það dautt og ómerkt. Bók þeirra Axt og Axt-Gaderman heitir
"The Joy of Laziness: How to Slow Down and Live Longer," eða Gleði
letinnar: Að hægja á sér og lifa lengur.
Það er ekki svo að þau feðginin og samstarfsfélagarnir Axt og Axt-Gaderman
haldi því fram að öll hreyfing sé af hinu vonda. Þau mæla jafnvel með
stuttum gönguferðum - en þau staðhæfa að afslappað líferni sé heilsufari
okkar mjög mikilvægt. "Sé líf þitt fullt af streitu og þú þjálfir af
alefli, framleiðir líkami þinn hormóna sem valda háum blóðþrýstingi og
eyðileggja hjarta þitt og æðar," segja þau - og það er ekki laust við að
lýsingin minni á áróður gegn reykingum. Það skyldi þó ekki vera jafnóhollt
að stunda ákafa líkamsrækt og að reykja of mikið?
Þau feðginin mæla með hlátri í stað líkamsræktar. Miklum hlátri. Þau segja
mun heilnæmara að hlæja en að hlaupa. Hláturinn örvar efnaskipti líkamans
á sama hátt og langhlaup en er laus við allar hliðarverkanirnar.
Það er rosalega gaman að einhver skuli loksins rísa upp og höggva undan
líkamsræktarfasismanum sem öllu hefur kollriðið síðustu tvo áratugina,
hamrandi á því að fólk eigi að borga tugi þúsunda, jafnvel á annað hundrað
þúsund krónur í líkamsrækt á ári til þess að lifa heilbrigðara lífi og
lengra. Gjaldið er svipað og reykingamenn, sem deyja úr sama
hjartasjúkdómi og líkamsræktarfríkin, eyða í sígarettur á ári.
Ha-ha-ha..... Hver skyldi hafa trúað þessu?
Að ekki sé talað um þá sem hlaupa og hlaupa og hlaupa um landið þvert og
endilagt til þess að halda sér í fullkomnu formi. Ég verð að játa, að ég
hef lagt stórar lykkjur á leið mína, til þess að forðast að hitta slíkt
fólk. Það horfir alltaf á mann með hlaupatrúarofsa í augum, geislandi af
endorfíni og lætur mann skilja, svo ekki verður um villst, að maður er
bara ömurlegur - og feitur. En það er reyndar ekki eina ástæðan fyrir því
að ég forðast að hitta hlaupafrík. Aðalástæðan er sú að þetta lið er svo
skorpið. Það hefur svo djúslausan líkama og vogskorið andlit að maður vill
ekki hætta á að það birtist í draumum manns.
Draumana vill maður hafa eins og lífið, safaríka og mjúka, fullt af gleði
og hlátri.
Nýtt lífsmottó fyrir mannkynið: Rækta skopskynið og velja sér skemmtilega
vini.
(Vísir, 25 janúar 2005 Súsanna Svarasdóttir
-EBG